ఒకే ఒక్క శబ్దం 10 - ఎగిరిపోతే బావుండని…

తనపై కాసేపు సేదతీరి, తిరిగి దిగంతాలవైపు తరలిపోయే మేఘంలా మారాలని కొండ శిఖరాలూ..

తనని అణువణువునా తడిమి తడిపివేసే చినుకులల్లే చిందులువేయాలని ఆకుపచ్చ లోయలూ..

గలగలమని కబుర్లు చెప్తూనే తమని దాటి పరుగులు తీసే ప్రవాహంలా మారాలని సెలయేటి గులకరాళ్ళూ

బెంగగా నిస్సహాయంగా ఏ చీకటి రాత్రిళ్ళలోనో కంపించే ఉంటాయి!

ఈ కొండలూ, లోయలూ, చెట్లూ ఏళ్ళకి ఏళ్ళ తరబడి ఓరిమితో నిశ్చలంగా నిలబడి రాలే పువ్వులకీ, వాలే పక్షులకీ ఆశ్రయమిచ్చినా..

ఎదగని, ఒదగని అస్తిత్వం గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా తమని చుట్టుముట్టి, స్పృశించే గాలుల్లోకి హఠాత్తుగా ఒరిగిపోయి,

ఎగిరిపోతే బావుండని కొట్టుకులాడిపోయే క్షణాలు కొన్ని తప్పక ఉండే ఉంటాయి!

పచ్చపూల చెట్టు

వెనకాల కిటికీ తెరిచినప్పుడల్లా కనపడుతుండేది
అక్కడొక పచ్చపూల చెట్టు.. కాస్తంత దూరంగా, ఒంటరిగా నిలబడి
కొమ్మలన్నీ రెక్కల్లా చాపుకుని
అచ్చు ఒక పక్షి లానే!

ఊరిస్తుండేవి ఆ చెట్టుని రోజూ పక్షులన్నీ వచ్చి
తాము చేసొచ్చిన సుదూరాల ప్రయాణాల గురించి వినిపించీ,
తమ రెక్కల విన్యాసాలన్నీ అల్లరల్లరిగా గిరికీలు కొడుతూ ప్రదర్శించీ!
మేఘాల్లోకి రివ్వున దూసుకెళ్ళి చెప్తుంటాయి, చల్లగాలిలోని మహత్యమేమిటో!

రాత్రి తుఫాను గాలి సాయంతో బహుశా
తానూ ఎగరాలని ఆశపడిందో ఏమిటో
రోడ్డుకి అడ్డంగా, బోర్లా పడి ఉంది!!


మూలం: 
Amaltas

Kidkii pichavaade kii khulthii to najar aataa thaa
Vah amalataas kaa ped, jaraa door akelaa-saa khadaa thaa
Shakhen pankhon ki tarah khole huye,
Ek parinde ki tarah!
Vargalaate the use roj parinde aakar
Jab sunaate the parvaaj ke kisse usko,
Aur dikhaate the use ud ke, kalaabaajiyaan khaa ke!
Badaliyaan choon ke bataate the, maje tandii hawaa ke!
Aandhii kaa haath pakaD kar shaayad,
Usne kal udne kii koshish kii thii
Aundhen munh beech sadak jaake giraa hain!!

మొదటి ప్రచురణ సారంగలో...