నువ్వుండి ఉంటే బావుండనే సమయాలు కొన్ని ఉంటాయి..
పొడవాటి యూకలిప్టస్ చెట్ల మధ్యలో
రెపరెపలాడే కాంతి నీడల్లో
వదలలేక.. వదిలి కదల్లేక.. తచ్చట్లాడిన ఆ ఒక రోజుని
మడతలు తీసి
దిగులు సాయంత్రాల ముందరంతా పరుచుకున్నప్పుడల్లా
పక్కన నువ్వుంటే బావుండుననే అనిపిస్తుంది..
తీరిక లేని పగళ్ళ చివర్లలో
ఏమీ చేయాలనిపించని సమయాలు కొన్నుంటాయి..
సెలయేటి అలల మీద దక్షిణపు గాలి సేదతీరే సమయాలు..
వాగు పక్కన మన పచ్చపూలచెట్టు నీళ్ళల్లోకి తొంగి చూసుకుంటూ
పూలరెక్కల్ని సరిచేసుకునే సమయాలు..
అధాటుగా తగిలి.. ఇంకాస్త తాకి.. అనాలోచితంగానే అరచేతుల్ని ముడివేసి
గలగలమంటూ నడవాలనిపించే అలాంటి సమయాల్లో
నువ్వు లేవని ఎంతో కొంత ఎక్కువగానే బరువేస్తుంది!
వెన్నెల్లో వర్షం కురవదెందుకనీ!?
చీకటి గుత్తులుగా కట్టిన ఒకనాటి ఆకాశాన్ని చూస్తూ అడిగినప్పుడనుకుంటా
పెదవులకు పెదవులు ఆన్చి,
దాటెళ్ళిపోయిన వాననీ
ఇంకా నింగి సరిహద్దుల్లోకి కూడా చేరుకోని వెన్నెల్నీ
అన్నీ కలగలిపిన ఏడుకాలాల స్వప్నాన్నీ
నా కోసం వెదికి తెచ్చి
నీ పాటికి నువ్వు వెళ్లిపోయావ్..
ఆగి ఆగి సంతోషపెట్టే ఆ చిన్ని కలవరం
చెంపల్ని నిమిరినప్పుడల్లా
పక్కన నువ్వుంటే చెప్పలేనంత బావుండుననే అనిపిస్తుంది!
మొదటి ప్రచురణ 20th TANA Conference Souvenir-2015 July
No comments:
Post a Comment