ఏకాంత యామిని

నీ తాలూకు జ్ణ్జాపకాల మూటను
కొండవతలకి విసిరేయబోయాను..

చుట్టూ ఆవరించిన
హిమసమీరం ఒకటి
అల్లరిగా నవ్వబోతూ..

కనుకొనల్లో ఏం కనిపించిందో
తలదించుకుని దారి మళ్ళింది..

ఏం లాభం !?
ముడి విడిపడి అన్నీ జారిపడ్డాయి!!

పర్వాలేదు...

మళ్ళీ ఒక్కొక్కటిగా
ఏరుకుంటూ పోగుచేయడమే నాకిష్టం!!

(తొలి ప్రచురణ)

ఆనతి నీయరా

ఏ దిగంతాల అవతల
నీ అడుగుల సడి వినబడిందో
పువ్వు నించి పువ్వుకి
ఆనందం వ్యాపిస్తోంది..

పూజాద్రవ్యాలు.. పారిజాతాలు
అవ్యాజమైన అనురాగంతో
సిద్ధంగానే ఉన్నాయి
నీ సేవకోసం..

నువ్వు పీఠం అధిష్టించక ముందే
జీవితం మొదటికంటా వెళ్ళి
కేవలం నీకోసమే
మళ్ళీ బ్రతికి రావాలనుంది...

(తొలి ప్రచురణ)

కిడ్డీ బాంక్

.... క్రాంతి చెప్పింది, కావాలంటే బొమ్మకి బుజ్జి బుజ్జి బట్టలు కుట్టించి వేసుకోవచ్చని.. ఇంకేమి! పక్క సందులో మా బట్టలు కుట్టే టైలర్ రమేష్ అంకుల్ దగ్గరికి వెళ్ళి, కత్తించిన ముక్కల్లో మంచి మంచివి నేను తీసుకుంటానని చెప్పాను.. అక్కడ నించి తిరిగి వస్తుంటే నానీ అడిగాడు, "అక్కా, నీ బొమ్మకి పేరేమి పెడతావు?" అని..

అవును కదా, చక్కగా నా బొమ్మని పేరు పెట్టి పిలుచుకోవచ్చు! "నువ్వేమన్నా పేర్లు చెప్పు నానీ" అని అడిగానో లేదో వాడు గబగబా "చిట్టి, పింకీ, హనీ, చిన్ని" అంటూ ఏవేవో పేర్లు మొదలుపెట్టాడు.. నాకైతే ఒక్కటి కూడా నచ్చలేదు.. 'అయినా వీడికి ఇంతమంది అమ్మాయిల పేర్లు ఎలా తెల్సో!?'......

చిన్నారి సిరి - కిడ్డీ బాంక్

పెద్దత్త-పద్మత్త

.....అమ్మ అయితే మామయ్య పక్కనే కూర్చుని వాళ్ళ చిన్నప్పటి కబుర్లు, చుట్టాల కబుర్లు, తన స్కూల్ కబుర్లు ఇంకా ఏంటేంటో మాట్లాడుతూనే ఉంది.. మధ్యలో మాత్రం "వదినా ఇంకో కప్ కాఫీ ఇవ్వవా.. ఇవాళ సాయంత్రానికి వంకాయ బజ్జీ చేయవా.. సినిమాకి వెళ్దామా" అంటూ పద్మత్త ని గట్టిగా ఏదో ఒకటి అడుతుండేది.. వచ్చేసేటప్పుడు మాత్రం మామయ్యని పట్టుకుని "వెళ్లొస్తానూ" అని అంటుంటే చూశాను, బుగ్గల మీద నీళ్ళు... అమ్మ ఏడుస్తుంటే నాకు, నానీకి కూడా బాగా దిగులేసి తననే గట్టిగా పట్టుకున్నాము..

చిన్నారి సిరి - పెద్దత్త-పద్మత్త

ఉప్పెనగాలి

"నాన్నా, వాళ్ళు నీలా, అమ్మలా ఉద్యోగం ఎందుకు చేయరు?" అంటున్న నా వంక చూసి అమ్మ చిన్నగా నవ్వుతూ "వాళ్ళకి ఉద్యోగాలు ఎవరిస్తారే!" అంది..

"ఏం? ఎందుకివ్వరు?" నాకేమీ అర్ధం కాలా.. "వాళ్ళకేమి చదువు ఉందని ఉద్యోగాలు ఇస్తారు!?" అంటున్న అమ్మని ఆపుతూ నాన్న "సిరి తల్లీ, ఉద్యోగం రావాలంటే చదువుకోవాలి.. డిగ్రీ తెచ్చుకోవాలి" అంటుంటే "మరిప్పుడు చదువుకుని డిగ్రీ తెచ్చుకోవచ్చుగా?" .......

చిన్నారి సిరి - ఉప్పెనగాలి

మనిద్దరం

ఇంత మార్పు ఎప్పుడు వచ్చిందంటావ్!?

నా అలకలు.. నీ బుజ్జగింపులు
నీ అల్లర్లు.. నా మందలింపులు
వెన్నెల్లో గోరుముద్దలు.. దిండు పక్కన సంపెంగలు
ఒకరి చుట్టూ ఒకరం ..

ఇదే కదా నేనెరిగిన
మన ప్రపంచం!!

మరి ఇప్పుడు..

నీ చివాట్లు.. నా సంజాయిషీలు
నా కోపాలు.. నీ నిరాసక్తతలు
అది నీ పని.. ఇది నాకే తెల్సు
ఒకరి పక్కన ఒకరం ..

రైలుపట్టాల్లా
సమాంతరంగా ఎపుడయ్యామో
నీకైనా గుర్తుందా!?

నాకేం బాధేయటం లేదు.. చిత్రంగా!
ప్రతి మలుపులో నాపక్కనే నువ్వు..
మజిలీలన్నీ ఒక్కొక్కటిగా దాటుకుంటూ!!

(తొలి ప్రచురణ)

వాన వెలసిన వేకువ

నాకు సంబంధించిన సూర్యుడు
ఇంకెక్కడోఉదయిస్తూ..

బయట చీకట్లో
అనుకోని అతిధుల ఆల్లరి..
నిద్ర పట్టని నా మనసులానే
సతమతమవుతున్న సెలయేరు!

చెంపను తాకిన
తొలి కిరణ స్పర్శతో
కళ్ళెదురుగా
నిజమౌతున్న స్వప్నాలు..

అభిషేకం నచ్చినట్లుంది..
సంతృప్తిగా
రంగులు మార్చుకుంటున్న చెట్టు..
పూలపొద నించి
బయటపడ్డ గువ్వని ఆహ్వానిస్తూ..

కాస్త ఆలస్యమైందేమో
చుక్కల్నివెలుగు దుప్పటి కింద
దాచేయడానికి హడావిడి పడుతున్న
బాలభానుడు..

ఇక్కడా సూర్యోదయం అవుతుంది..
అచ్చు నాక్కావాల్సినట్లే!!

(తొలి ప్రచురణ)

బొజ్జ గణపయ్య

"ఫస్ట్ పీరియడ్ లోనే పోటీలని చెప్పి బొమ్మలు వేసేవాళ్ళందరినీ దూరం దూరంగా కూర్చోబెట్టి వేయించేశారు. క్లాసు కొచ్చేసాక క్రాంతి చెప్పింది తను మొక్కలు, పక్షులు, ఆడుకుంటున్న పిల్లలు, గడ్డి మేస్తున్న ఆవులు, ఇంకా పైన సూర్యుడిని వేశానని. పైగా సూర్యుడిని కాస్త నవ్వుతున్నట్లు గీశానని కూడా అంది.. 'ఓ అంతేనా' అనుకున్నా. అయినా సూర్యుడు నవ్వడమేంటి అనిపించింది! అప్పుడింకా అనిపించింది నాకు తప్పకుండా ప్రైజ్ వస్తుందని..."

చిన్నారి సిరి - బొజ్జ గణపయ్య

ఉయ్యాల

పట్టు పరికిణీ అంచులకి
చుట్టుకున్న మట్టి గీత..
నన్ను మళ్ళీ నీ వైపుకి లాగుతూ..

నీ సమక్షంలోనే కదా
నాన్న నాకు
ప్రపంచాన్ని పరిచయం చేసింది!

నా అలకలు తీర్చడానికి
నువ్వు తప్ప అమ్మకి
ఇంకో మార్గమెందుకు తోచలేదో!

నీలో కించిత్ గర్వం !!

నేస్తాల దగ్గర తప్పు లెక్కలు
నీతో ఇంకాసేపు గడపాలని...
ఎన్నెన్ని మందలింపులనీ!

'వోణీల వయసొచ్చినా
పిల్లలతో వంతులా!'
పక్కింటబ్బాయి అల్లరికి
నీ ముసి ముసి నవ్వులు..

మోచేతి మీద పాత గాయం
నీ ఉలికిపాటుని గుర్తు చేస్తూ..

అయితేనేం ..

జారిపడ్డ జాజుల దండకి
దుమ్ము అంటనీయలేదుగా!!

(తొలి ప్రచురణ)

తొలి స్పర్శ

చుట్టూ అర్ధం కాని సందడి
ఇవాళ నువ్వొస్తున్నావంట కదా!

మల్లెలా? కనకాంబరాలా??
నిర్ణయాలు తీసుకోవడంకష్టమే సుమా!

ఎక్కడా నిలువని
నా చూపులు
అస్థిరత్వానికి నిర్వచనంలా..

నిన్ను చూస్తూనే
గడపని దాచేసిన చమత్కారం
చీర కుచ్చిళ్ళదా!?

నేల మీదుండాల్సిన
నేను నీ చేతుల్లో..
నీ తాలూకు పరిమళంనా ఊపిరిలో..
నింగి వంగి నుదుటిపై ముద్దు పెట్టినట్లు!!

(తొలి ప్రచురణ)

నగల పెట్టె

ఎన్నేళ్ళ అపురూప సేకరణో
పెట్టె నిండి పోతోంది!

అనుభూతుల హారాలు
భావాల బంగారు గాజులు
ఆలోచనల లోలాకులు
ఊహల వడ్రాణం
అక్కడక్కడా
కలల రవ్వలద్ది...అచ్చంగా నీ కోసమే!

అన్నీ ధరించి
ఆకస్మిక వైభవాన్ని
నీకు పరిచయం చేస్తే..
ఏదీ నాక్కావాల్సిన ఆమోదం ??

తిరిగి అవన్నీ
పెట్టెలోకి యధాతధంగా..
నన్ను నేను బందీ చేసుకున్నట్టు..

తాళాన్నిజీవనారణ్యంలోకి విసిరేసి
విజయగర్వంతో
నన్ను చూసిన నీ కళ్ళలో విస్మయం..

అస్తిత్వానికి ప్రతీకగా
ఇంకా నా ముక్కున
మెరుస్తున్న ముక్కుపుడక!!

(తొలి ప్రచురణ)

నానీగాడు

ఒక్కదాన్నే
ఆడుకోవటం చూసిందేమో
వెంటనే నిన్ను
తెచ్చేసింది అమ్మ!

రోడ్డు దాటేటప్పుడు
అప్రయత్నంగా నా చేతిలో
బిగుసుకున్న నీ చేయి..

మంచు దుప్పటిలో
తోడుగా వుండి
నువ్వేయించిన
సంక్రాంతి ముగ్గులు..

వాన నీటిలో మనం
విడిచిన కాగితపు పడవల్లా
ఇంకా కళ్ళ ముందే
గింగిరాలు తిరుగుతున్నాయి!

కలిసి ఎదుగుతూ
నేర్చుకున్న విషయాలు ఎన్నో!
ముఖ్యంగా..
మనసుతో ఆలోచించడం!
స్వప్నాల్ని గెల్చుకోవడం!!

పెళ్ళి మండపంలో
వీడ్కోలు పలికేప్పుడు
నీ కళ్ళలో ఉన్న చెమ్మ
నా కళ్ళలోనూ చేరింది..
జీవితంలో నువ్వింకో
మెట్టు ఎక్కుతున్నావనితెల్సినప్పుడు!

అంతలోనే
చిన్నగా మొట్టి
చెప్పాలనిపిస్తుంది..
ఎన్ని మెట్లెక్కినా
నాకంటే నువ్వెప్పుడూ
చిన్నవాడివేనని!!

(తొలి ప్రచురణ)

చంద్రోదయం

నువ్వు రాలేదెందుకని?

పక్షం రోజుల ఎదురుచూపులు
వెనుదిరిగి ప్రశ్నిస్తుంటే
అమ్మ వడే శరణ్యమైంది..

డాబా మీద
నీతో కబుర్లు చెబుతూ
పెట్టుకోవాలనుకున్నగోరింటాకు
చిన్నబుచ్చుకుని
ముఖం నల్లబర్చుకుంది...

అలల్ని తోసుకుని
కడలి లోతుల్న
స్పృశించే నీ చూపులకి
మబ్బుల పరదాలు
ఇనప గోడలయ్యాయా!!

తలపై మెత్తని స్పర్శ..
కళ్ళెత్తి చూస్తే
అమ్మ నవ్వుతోంది
నిశ్శబ్దంగా.. ఆత్మీయంగా..
అంతా అర్ధమైనట్లుగా!

వెండి కిరణమొకటి
కొబ్బరాకుల సందులోంచి
దూసుకెళ్లింది..
చంద్రోదయమయింది అనడానికి సూచనగా!!

(తొలి ప్రచురణ)

నందివర్ధనాలు

తెలిమంచులో
పవిత్రస్నానాలు చేసేసి
ఇంట్లోకి ఆత్రంగా
చూస్తున్నాయి..
పూజకి వేళైంది కాబోలు!

రంగవల్లిని
కుశలప్రశ్నలు అడుగుతూనే
చిరుగాలితో సమాలోచనలు..
ఆ వర్ణాల్ని తమకికాస్త అద్దమని!

కిరణాలతో
ఎడతెగని ఊసులనుకుంటా..
అలసటతో తలలు వంచి
ఆఖరి మజిలీకిసిద్ధమౌతున్నాయి!

(తొలి ప్రచురణ)

ఏకాంతవేళ

నువ్వటు వెళ్ళగానే
నీ ఆలోచనలన్నీ
నా ముందు కుప్పగా..
అప్పుడే విచ్చుకుంటున్న
మల్లెమొగ్గల్లా..

నువ్వొచ్చేలోగా
ఒక్కొక్కటిగా విడదీసి..
మాల కట్టాలని
మనసు చేసే
విశ్వప్రయత్నం..

నా జాడనే మరచిన
ఏకాగ్రతలో
చిన్న తొట్రుపాటు..
ఎగిరే నా ముంగురుల్ని
తడుముతున్న నీ
చిరునవ్వు..

(తొలి ప్రచురణ)

ఊహాసుందరి

కిలకిలమంటూ సందడి చేస్తున్న
గువ్వల్ని గూటికి పంపాలని
హడావిడిగా ఇంటికి బయలుదేరుతున్న
భానునికి గుడ్ నైట్ చెప్తూ
యధాలాపంగా ఇటు తిరిగి చూసానా!

కలల చివుళ్ళ ముంగురుల మీద నర్తించి
కనుబొమ్మల్లో కాసేపు చిక్కుకుని
కళ్ళల్లో మిస్టీరియస్గా మాయమైపోయినట్లుండే
మధుర స్వప్న శాఖ లాంటి ఆమె!
నా ఊహాసుందరి నా ఎదురుగా!!

ఏదో అద్భుతాన్ని చూసినట్లు ఆశ్చర్యంతో
బిగిసిపోయిన నాకు
కలా.. నిజమా అన్న భావం..
వెన్నెల రేఖలాంటి ఆమె చిన్న చూపుకే
నా హౄదయంలో పారిజాత దడి కదలికలు..

'నీ కోసమే ఒచ్చాను ' అని గొంతు తగ్గించి..
పెదవులు బిగించి.. చిలిపిగా నవ్వుతూ..
మరో అడుగు ముందుకు వేసి
మరింత చేరువగా వచ్చింది...

ఆమెనే చూస్తూ తన వెంట్రుకల్లో
దాగిన చీకటి నిశ్శబ్దంలో ఒదిగిపోవాలనుంది..
కానీ..అమ్మా నాన్నల కలల్ని నిజం చేయమని
పుస్తకాలు పిలుస్తున్నాయి..

నాలో మేల్కొన్న వివేకాన్నిఉక్రోషంగా చూస్తూ
అప్పటికి నన్ను విడిచి వెళ్ళిపోయింది
నా ఊహాసుందరి, నిద్రాదేవి!!!


(ఈ కవిత నేను ఎంసెట్ కి ప్రిపేర్ అవుతున్నపుడు రాసింది.. తెల్లవారుఝామునే లేచి ట్యూషన్లకి, కాలేజీకి, అదవ్వగానే మళ్ళీ సాయంత్రం ట్యూషన్లకి ఊపిరి సలపకుండా పరిగెత్తటంతో ఇంటికొచ్చి పుస్తకాలు ముందేసుకోగానే తెగ నిద్రొచ్చేది :-) )

(తొలి ప్రచురణ)