చంద్రోదయం
నువ్వు రాలేదెందుకని?
పక్షం రోజుల ఎదురుచూపులు
వెనుదిరిగి ప్రశ్నిస్తుంటే
అమ్మ వడే శరణ్యమైంది..
డాబా మీద
నీతో కబుర్లు చెబుతూ
పెట్టుకోవాలనుకున్నగోరింటాకు
చిన్నబుచ్చుకుని
ముఖం నల్లబర్చుకుంది...
అలల్ని తోసుకుని
కడలి లోతుల్న
స్పృశించే నీ చూపులకి
మబ్బుల పరదాలు
ఇనప గోడలయ్యాయా!!
తలపై మెత్తని స్పర్శ..
కళ్ళెత్తి చూస్తే
అమ్మ నవ్వుతోంది
నిశ్శబ్దంగా.. ఆత్మీయంగా..
అంతా అర్ధమైనట్లుగా!
వెండి కిరణమొకటి
కొబ్బరాకుల సందులోంచి
దూసుకెళ్లింది..
చంద్రోదయమయింది అనడానికి సూచనగా!!(తొలి ప్రచురణ)
1 comment:
మీరు కూడా బ్లాగ్ మొదలుపెట్టారన్నమాట....:)
nice to see your blog. keep writing.
-- Subbu.
Post a Comment